Feb 10 2009 Tuesday, 2:00 pm
Bersama Mak Merah
Hi kak red….
1st time nak nulih to kak red ni stelah sekian lama nk sgt meluahkan problemo ku ini..huhu hehe spanjang bbrp bulan jd silent reader kak red ni kan, personally sy tgk akak ni seorg yg confident. peramah & happy go lucky bini sentiasa…
sy nak sgt jd mcmtu..mmg la bukan exactly mcm kak red..tp at least ada sket ciri2 tu pd sy yg mmg memrlukanny in my kelija n relationship sesama manusia…dgn kawan2 rapat mmg la sy slumber, tk control2 ayu gitu, borak ape saje, suke buat lawak n bgelak besar bersma mereka…eh, eh…mcm dialog iklan pelekat gigi palsu kt radio tu je..hehe..(lawak bodo apekah yg sy buat ini??)…
ha, back tu masalah mental ku tadi…ha, dgn kwan2 rapat n family rapat sy bisa begitu tau kak, tp bile dgn org lain mostly sy jadi seorang yg kurang confident..nk ikutkan pada life n kelija saye skarang ni, Alhamdulillah la…tp mmg saya selalu berada dlm situasi yg amat2 lack of confidence..sedangkan utk kelija skalang ini pun, sy mendapatnya melalui keyakinan..entahlah..ada ms mmg sy boleh motivate kpala n mental sy ni utk bersikap cnfident..tp adakalanya, di luaran shj begitu, tp dlm kepala ni mcm2 kata2 dari otakku membuat pelbagai andaian, misalnya…”ala, dorg mesti pndang aku mcm ape je..” ..”ala, dorg mesti tak yakin dgn kelija yg aku handle ni”…and etc…(saya tak taula akak faham ke tak ape yg saye dok membebelkan ni..)
ha, ada skali tu, sy kena handle 1 meeting ni…abeh meeting tu sy say thanks to la pada chair meeting tu..org tu datuk, tp boleh plak sy ckp “trime kasih puan”..dah abeh meetg tu baru sy prasan yg sy kuorkan kata2 itu…gelabah punya pasal hasil drpd control prasaan tak confident tu… fuh! lg 1, sy teringin sgt nk jadi org yg peramah n cepat mnyesuaikan diri dlm apa saja situasi dan keadaan..(ewah..mcm ayat formal sgt no)…ada masa saya bisa jadi begitu..tp amat jarang la…klu cube nk jadi pramah pun, ntah ape soklan je yg saye tnye n bualkan…sbb control kan..tk kenal lg org tu cmne jenisnya..so, sy jenis very de control my words n behaviour when sy bercakap dgn org yg sy tak rapat sgt or kenal gitu2 je…dgn keluarga PIL (Parents In Law) pn, sy masih malu2 kucing siam pattani gitu…
tkdela control sgt…tp sbb sy ni jenis sensitif sket kot, tu yg sy amat2 menjaga my kata2 n behaviour bile berada bersama mereka saudara-mara mereka yg lain kerana sy tidak mau mereka berasa kurang or tidak senang terhadap saya…(wlu pun mereka jenis tak kisah pun n very de caring)…eeeiiii..ape kebelit2 sgt sy dok bebel niiii..sori ek kak…sy ni mmg susah sket nk susun dgn tertib dan elok setiap kata2 yg mencanak2 keluar dari hati, kepala dan perasaan saya ni…org gelabah n tak confident lah katekan..huhuhu..sbb tu la sy suke MEMBELI buku2 motibasi utk meyakinkan diri saye..maslahnya, saya dah terlalu kurang masa untuk MEMBACANYA…& klu teringat kate2 hikmat dari buku2 tu pun, aura konfiden yg dtg tu pun, skejap je..waaa waa..
klu kt umah luah problemo mcm ni kt hasben (ye, dia amat mengetahui makhluk spesies apekah saye ni—–> makhluk yg berfikiran yg begitu complex—>lebih kompleks drpd kompleks membeli belah), ha mmg berjela2 la dia nasihat n menegur sikap tk yakin saya ini…dan kata2 nasihatnya itu cume bertahan dalam diri ku utk waktu pagi keesokan harinye sahaja..pehtu, rasa kerdil n tak yakin itu dtg kembali…waaa…sy tgk rakan2 lain yg kerja sperti saya ini sume konfiden je…bersemangat je..pndai bercampur gaul bersama-sama org2 kaya, berpangkat, org2 biasa dan pelbagai jenis org pula(sy tak reti nk berbual or bgaul dgn org mcmtu sbb dlm kpala hotak sy ni akan berkata2 begini…”eeiii..mcm kolot je budak ni..mesti org kampung ulu2 sgt ni”)—> wlupun sy rase sy agak bijak jg bergaya sket2, tp klu bgaya bagai nak rak skalipun tp tkde keyakinan diri, useless jgk kan gaya, mutu dan keunggulan itu..huhu..tapi saya pula, rase konfiden utk bergaul dgn org2 biasa2 saja..tambahan pula dgn mereka ini sy mudah utk berkongsi lawak2 tahap level tinggi2 gitu…sy nk sgt meningkatkan my communication skills , bukan sahaja utk karier ku, malah dlm perhubungan sesama insan tak kira siapa pun…
waa waa waaaaaa…tulun! tulun! help me! tengkiu kak red jika kak red tahan membaca luahan perasaan ku ini hingga sampai ke perenggan terakhir ini… merci beaucop! (sori if ejaan france ku ini salah..hehe)
Naemah
Umimia
Feb 10, 2009 @ 18:00:56
to naemah,
lack of confidence tu rasanya ramai org ada benda ni. even sy yg org nampak confident sepanjang masa, adakalanya rasa tak yakin tu dtg bertandang dlm diri tapi demi untuk memajukan diri kita, kita kenalah pandai tutup kelemahan tu.
Nasihat saya, just jalani hidup anda pada keadaan yang ANDA rasa selesa. Jangan terlalu memaksa dan jangan pula terlalu beria-ia. Bila kita rasa selesa dengan diri kita, InsyaAllah kita akan selesa dengan orang di sekeliling kita.
Kalau sesekali nanti muncul rasa kurang konfiden dalam diri kita, tarik nafas dan tutupnya dulu dengan senyuman.
lala
Feb 10, 2009 @ 18:41:51
@Umimia,
tengkiu byk2 utk nasihat & kata2 hikmat yg amat2 berguna tu!
betul la ape yg umimia bilang tu kn…sy ni jenis gelabah tak tentu hala..lg teruk klu penyakit gelabah tu dtg time situasi yg perlukan kite jadi confident…aduhhh…menggeletaq lutut berpeluh bagai…anyway, thanx again 4 ur advice umimia..sy nak salin dlm kertas n tampal kt dinding umah n opis nih! =)
cikmas
Feb 11, 2009 @ 09:18:11
i oso hv the same problem.. masa keja di manufacturing company dulu, sbg costing exec.. sy byk kena berurusan dgn production manager, store manager, supervisors, COO… once in a while.. bila ada isu2 berbangkit atau ada annual event like stock count ke hapa.. boss selalu suruh i chaired the meeting.. masa tuh rasa nak pengsan nak pitam semua ada.. tapi i’m so lucky coz boss kata ” u don’t worry..i’ll back u up” and she did.. bila ada perkara berbangkit during the meeting, dia yg akan jawab …. walaupun sampai skrang masih nervous.. tapi at least i hv the experience of handling meetings…
nasihat sy…buat ajer… lama2 akan terbiasa.. dan kurang ckit nervous tuh
cikmas´s last blog post..Tudung Ekin Junior – Kanak2
Misz Faz
Feb 11, 2009 @ 20:08:11
I setuju dengan Umimia, semua orag kalo tak banyak mesti ada sikit prob dengan self-confidence..especially kalo tak silap saya mereks2 yang tergolong dalam golong “perfectionist”..setiap bende kita nak perfect so, bila tak jadi seperti yang diharapkan mulalah rasa menggelabah atau tak tentu arah..(saya jenis cam gitu gak)..cumanya maybe kita boleh cuba let go bende2 yang kita rasa tak leh nak di”perfect”kan itu (habisla aku jadi perosak bahasa sudah)..kita terima diri kita seadanya sebagai manusia yang melakukan kesilapan dan cuba perbaiki…maybe bila rasa menggelabah je cepat2 tarik nafas dalam2 bagi oksigen sampai ke otak then baru make a move…maybe you boleh baca buku @ articles yang boleh memberi inspirasi dan motivasi..kalo malas baca boleh bukak saluran 702 kat Astro tengok rancangan Oprah kul 8-9pm Mon-Sat..banyak yang saya belajar dari rancangan tersebut…